[[ Short Fic ]] : Lord Of The Rings
เราก็ยังคงวนกันแถวมอรร์ดอร์กันต่อไป แต่คราวนี้เป็นฝั่งของพวกนาซกูลกับเหล่าผู้ติดตาม
---------
[ย้อนเวลากลับไปซักนิด]
ลานกว้างหน้าปราการที่พักถูกจับจองด้วยร่างทั้งสิบสอง... นาซกูลใต้บังคับบัญชาของวิซคิงแห่งอังก์มาร์แปดตนเหนือหลังม้ากับผู้ติดตามชาวมนุษย์ของโอษฐ์แห่งเซารอนสี่คนซึ่งกำลังยืนประชันหน้ากันแบบไม่มีถอย
บรรยายมาคุที่แสดงออกถึงความไม่ลงรอยกันแผ่กระจายออกมาทำให้ผู้ที่ผ่านไปมาบริเวณนั้นรู้สึกอึดอัด แต่จะทำไงได้เมื่อพวกเขาอยู่สูงเกิดกว่าจะแตะต้องได้ หากคิดไปลองดีด้วยย่อมต้องจบศพไม่สวยเป็นแน่แท้
ทั้งสองฝ่ายต่างจ้องกันมาได้พักใหญ่ฝ่ายผู้ติดตามก็เริ่มลงมือเปิดศึกก่อนด้วยคำพูดที่แสลงรูหูไหลออกมาไม่ขาดสาย วาจาแต่ละคำล้วนเสียดแทงได้เจ็บแสบจัดจ้านไม่แพ้โอษฐ์แห่งเซารอนผู้เป็นนายเสียจะต่างกันตรงที่นายของพวกผู้ติดตามมีชั้นเชิงการจิกกัดที่สูงกว่านัก
พวกนาซกูลที่ไม่สามารถพูดแสดงอารมณ์ออกมาได้ทำเพียงแค่พ่นลมหายใจออกมาด้วยความกระฟัดกระเฟียด สั่งให้ม้าย้ำไปมาอยู่กับที่ด้วยความโมโห ภูตม้าดำทั้งแปดต่างตระหนักดีว่าผู้ติดตามเหล่านี้หากตั้งใจฆ่าจริงๆพวกตนย่อมลงมือปลิดชีพได้อย่างง่ายได้ แต่มันจะเป็นการบั่นทอนสายสัมพันธ์ระหว่างวิซคิงและโอษฐ์แห่งเซารอนเสียเปล่าๆ ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ดีแน่ๆหากวิซคิงแสดงความโกรธออกมา
ร่างทั้งแปดจึงได้ทนฟังคำพูดของผู้ติดตามต่อไปด้วยความอดทนอดกลั้นที่จวนจะขาดแหล่มิขาดแหล่ ดาบข้างเอวเกือบถูกชักออกมาแล้วหลายรอบแต่ก็ยังไม่ได้กฤษ์ให้คมดาบได้เชยชิมเลือดเสียที
และแล้วคำพูดบางอย่างที่หลุดออกมาจากผู้ที่ดูมีอำนาจสุดในกลุ่มผู้ติดตามก็ทำให้เหล่านาซกูลโยกศีรษะไปมาด้วยความขบขัน
"อย่าคิดว่านายพวกข้ายอมให้วิซคิงกระทำแล้วพวกข้าจะอยู่ในตำแหน่งเดียวกันกับนายนะไอ้พวกบัดซบ-!!!" ประโยคถูกเว้นเล็กน้อยเพื่อให้คนพูดพักหายใจ "พวกข้าน่ะกดพวกเจ้าทุกตนได้สบายอยู่แล้ว-!!!" เจ้าของโครงหน้าเข้มแสยะยิ้มหลังกล่าวคำพูดที่เป็นเรื่องบนเตียงออกมาโดนมีผู้ติดตามอีกคนกล่าวเสียงทุ้มหนักแน่นเสริม
ผู้ติดตามอีกสองคนที่ช่วยสรรหาคำด่าในตอนแรกต่างเงียบเสียงแล้วหันมามองคนที่ปากพาเข้าเรื่องบนเตียงด้วยใบหน้าเหยเก ปากของทั้งคู่เบ้ออกทันทีทำให้วงหน้าเรียวบิดเบี้ยวราวกับเป็นการบอกว่า พวกตนไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่จะกดใครได้ซักหน่อย-!!!
นาซกูลตนนึงที่หากตั้งใจสังเกตุดีๆแล้วจะพบว่ามีร่างกายเล็กกว่าตนอื่นค่อนข้างมากก็มีท่าทีสะดุ้งกับคำพูดที่ออกมาจากปากผู้ติดตาม ทำให้บังเหียนม้าในมือถูกกำแน่นกว่าเดิมขึ้นกว่าเดิม
ไม่รู้เพราะอยู่ในตำแหน่งเดียวกันหรือว่าอะไร ร่างทั้งสามกับมองกันอย่างไม่รู้ตัว หนึ่งนาซกูลสองผู้ติดตามหันหน้าเข้าหากันซักครู่เหมือนกำลังดูพฤติกรรมของอีกฝ่ายจากนั้นเพียงชั่วอึดใจทั้งสามก็พยักหน้าให้กันอย่างพร้อมเพรียง
ทั้งสามต่างแยกออกมาจากกลุ่มช้าๆแล้วมาอยู่รวมกันโดยพยายามไม่สร้างเสียงให้พวกที่เหลือสนใจ แต่การกระทำนั้นต้องล้มเหลวเพราะฝั่งผู้ติดตามมีสมาชิกน้อยเกินไปทำให้การออกไปไหนย่อมถูกเห็นได้ชัด นาซกูลที่กำลังจะออกมาก็ถูกนาซกูลตนอื่นมองไม่วางตาเช่นกัน เมื่อถูกจับได้แล้วทั้งสามจึงต้องฝืนใจก้มหน้าอยู่ในกลุ่มต่อไป
บรรยายมาคุที่แสดงออกถึงความไม่ลงรอยกันแผ่กระจายออกมาทำให้ผู้ที่ผ่านไปมาบริเวณนั้นรู้สึกอึดอัด แต่จะทำไงได้เมื่อพวกเขาอยู่สูงเกิดกว่าจะแตะต้องได้ หากคิดไปลองดีด้วยย่อมต้องจบศพไม่สวยเป็นแน่แท้
ทั้งสองฝ่ายต่างจ้องกันมาได้พักใหญ่ฝ่ายผู้ติดตามก็เริ่มลงมือเปิดศึกก่อนด้วยคำพูดที่แสลงรูหูไหลออกมาไม่ขาดสาย วาจาแต่ละคำล้วนเสียดแทงได้เจ็บแสบจัดจ้านไม่แพ้โอษฐ์แห่งเซารอนผู้เป็นนายเสียจะต่างกันตรงที่นายของพวกผู้ติดตามมีชั้นเชิงการจิกกัดที่สูงกว่านัก
พวกนาซกูลที่ไม่สามารถพูดแสดงอารมณ์ออกมาได้ทำเพียงแค่พ่นลมหายใจออกมาด้วยความกระฟัดกระเฟียด สั่งให้ม้าย้ำไปมาอยู่กับที่ด้วยความโมโห ภูตม้าดำทั้งแปดต่างตระหนักดีว่าผู้ติดตามเหล่านี้หากตั้งใจฆ่าจริงๆพวกตนย่อมลงมือปลิดชีพได้อย่างง่ายได้ แต่มันจะเป็นการบั่นทอนสายสัมพันธ์ระหว่างวิซคิงและโอษฐ์แห่งเซารอนเสียเปล่าๆ ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ดีแน่ๆหากวิซคิงแสดงความโกรธออกมา
ร่างทั้งแปดจึงได้ทนฟังคำพูดของผู้ติดตามต่อไปด้วยความอดทนอดกลั้นที่จวนจะขาดแหล่มิขาดแหล่ ดาบข้างเอวเกือบถูกชักออกมาแล้วหลายรอบแต่ก็ยังไม่ได้กฤษ์ให้คมดาบได้เชยชิมเลือดเสียที
และแล้วคำพูดบางอย่างที่หลุดออกมาจากผู้ที่ดูมีอำนาจสุดในกลุ่มผู้ติดตามก็ทำให้เหล่านาซกูลโยกศีรษะไปมาด้วยความขบขัน
"อย่าคิดว่านายพวกข้ายอมให้วิซคิงกระทำแล้วพวกข้าจะอยู่ในตำแหน่งเดียวกันกับนายนะไอ้พวกบัดซบ-!!!" ประโยคถูกเว้นเล็กน้อยเพื่อให้คนพูดพักหายใจ "พวกข้าน่ะกดพวกเจ้าทุกตนได้สบายอยู่แล้ว-!!!" เจ้าของโครงหน้าเข้มแสยะยิ้มหลังกล่าวคำพูดที่เป็นเรื่องบนเตียงออกมาโดนมีผู้ติดตามอีกคนกล่าวเสียงทุ้มหนักแน่นเสริม
ผู้ติดตามอีกสองคนที่ช่วยสรรหาคำด่าในตอนแรกต่างเงียบเสียงแล้วหันมามองคนที่ปากพาเข้าเรื่องบนเตียงด้วยใบหน้าเหยเก ปากของทั้งคู่เบ้ออกทันทีทำให้วงหน้าเรียวบิดเบี้ยวราวกับเป็นการบอกว่า พวกตนไม่ได้อยู่ในตำแหน่งที่จะกดใครได้ซักหน่อย-!!!
นาซกูลตนนึงที่หากตั้งใจสังเกตุดีๆแล้วจะพบว่ามีร่างกายเล็กกว่าตนอื่นค่อนข้างมากก็มีท่าทีสะดุ้งกับคำพูดที่ออกมาจากปากผู้ติดตาม ทำให้บังเหียนม้าในมือถูกกำแน่นกว่าเดิมขึ้นกว่าเดิม
ไม่รู้เพราะอยู่ในตำแหน่งเดียวกันหรือว่าอะไร ร่างทั้งสามกับมองกันอย่างไม่รู้ตัว หนึ่งนาซกูลสองผู้ติดตามหันหน้าเข้าหากันซักครู่เหมือนกำลังดูพฤติกรรมของอีกฝ่ายจากนั้นเพียงชั่วอึดใจทั้งสามก็พยักหน้าให้กันอย่างพร้อมเพรียง
ทั้งสามต่างแยกออกมาจากกลุ่มช้าๆแล้วมาอยู่รวมกันโดยพยายามไม่สร้างเสียงให้พวกที่เหลือสนใจ แต่การกระทำนั้นต้องล้มเหลวเพราะฝั่งผู้ติดตามมีสมาชิกน้อยเกินไปทำให้การออกไปไหนย่อมถูกเห็นได้ชัด นาซกูลที่กำลังจะออกมาก็ถูกนาซกูลตนอื่นมองไม่วางตาเช่นกัน เมื่อถูกจับได้แล้วทั้งสามจึงต้องฝืนใจก้มหน้าอยู่ในกลุ่มต่อไป
END
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น