[FanFic : frostmaster] I will protect you

คุยกันก่อน : งานอดิเรกคืออวยเรือผีฮะ ซึ่งคราวนี้ก็คือโลกิ & แกรนด์มาสเตอร์ นั่นเองงงงงง แค่กๆ
Rate : PG (เราว่าน่าจะประมาณนี้)

---------

   "โลกิ- กลับบ้านกันเถอะ" ทุกอย่างจบแล้วก็ถึงเวลาที่ควรจะกลับบ้าน... เทพเจ้าสายฟ้าคิดแบบนั่นจึงเอ่ยปากออกไปอย่างร่าเริง แต่สิ่งที่ได้ช่างตรงข้ามกลับสิ่งที่คาดไว้มากนัก
   "ข้าขอโทษท่านพี่ ข้าต้องอยู่ที่นี่...กับเขา" เจ้าของดวงตาสีเขียวกระจ่างส่ายหน้าช้าๆพลางกระชับวงแขนกอดคนที่ไม่ได้สติแน่น "ข้าอยากปกป้องเขา..."
   ธอร์มองน้องชายของตนที่ห่างออกไปไม่กี่ก้าวอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถอนหายใจออกมา "ในที่สุดก็โตเป็นผู้ใหญ่ซักทีนะน้องข้า ฮะๆๆ" เจ้าตัวสาวร่างเข้าไปใกล้ ฝ่ามือหยาบกร้านที่ผ่านอาวุธมาสารพัดขยี้เรือนผมสีดำอย่างอ่อนโยนพร้อมด้วยเสียงหัวเราะดังๆเป็นการแถมท้าย เสียงหัวเราะที่พยายามกลบเกลื่อนความเจ็บปวดที่ซ่อนอยู่ภายในจิตใจ 
   "งั้นก็...ลาก่อนนะโลกิ ขอให้เจ้าโชคดี" 
   "เช่นกันท่านพี่..."



   ตอนนี้ธอร์ได้จากไปแล้ว เหลือแค่เขากับแกรนด์มาสเตอร์ ใช่ แค่เราสองคนเท่านั้น...
   โลกิโน้มใบหน้าลงบรรจงกระซิบเบาๆข้างใบหูแกรนด์มาสเตอร์ "ข้ามีสิ่งหนึ่งที่อย่างบอกท่านมานานแล้ว...คือข้าระ--อึ๊ อื๊มมม" อยู่ๆร่างสูงวัยที่ไม่น่าจะได้สติก็หันใบหน้าขึ้นมาแล้วลงมือ ไม่สิ ลงลิ้นคุกคามเข้ามาในโพรงปากของโลกิ ทั้งคู่ต่างแลกเปลี่ยนความร้อนในช่องปากกันอย่างไม่มีใครยอมใครแต่สุดท้ายแล้วก็เป็นแกรนด์มาสเตอร์ที่ต้องผละริมฝีปากออกก่อน
   เจ้าของซาคาร์หอบหายใจหนักรัว  พยายามเอาอากาศเข้าปอดให้ได้มากที่สุดเพื่อทดแทนในส่วนที่ขาดหายไปเมื่อเริ่มเข้าที่เข้าทางแล้วจึงค่อยๆพูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมา "ยะ อย่าเพิ่งพูดคำนั้น ตอน--นี้ ข้าอยากได้ยินมัน โบ๊ะ บนเตียงมากกว่า" ว่าเสร็จเจ้าตัวก็ฉีกยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาแบบไม่ห่วงวัย
   "ท่านนี่นร๊า---" โลกิประทับริมฝีปากเนื้อพวงแก้มอีกฝ่ายเสร็จก็ช้อนเจ้าตัวขึ้นอุ้มในท่าอุ้มเจ้าหญิงแล้วตรงดิ่งกลับไปที่ห้อง 
   ตอนนี้ทั้งคู่ไม่สนแล้วว่ารอบข้างจะคิดอย่างไร เพราะพวกเขาต่างต้องการปลดปล่อยวามปราถนาที่อัดอั้นออกมา



-END-
  

ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

FanFic : Pirates of the Caribbean : Dead Men Tell No Tales : 01

รูปภาพ
FanFic : 《Pirates of the Caribbean 5》 : Captain Salazar x ??? , ??? x Captain Salazar , ??? x ??? Rate : PG (?) คุยกันก่อน : ทุกอย่างก็เหมือนเดิมฮั๊บ อย่าหาสาระจากFanFic เนื่องด้วยอยากเขียนเรื่องของซาลาซาร์เลยไปดูหนังpirates5มา(เกี่ยวกันไหมเนี่ย?)ซาลาซาร์คู่กับใครก็ไม่รู้ อวยหลายคู่จัด 555 และสุดท้ายรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่เข้ามารับชมรับอ่านกัน    เสียงปืนใหญ่ดังก้องสนั่นท้องทะเลไม่ขาดสายโดยมีเรือโจรสลัดนับสิบลำแล่นโอบล้อมลอมเรือรบสเปนสามกระโดงเรือเปลี่ยนทะเลแคริบเบียนอันสงบเป็นสมรภูมิเดือดแสนบ้าคลั่งในพริบตา เรือที่อยู่ตรงกลางใช่ว่าจะอยู่เฉยกระดมยิงกระสุนปืนใหญ่กลับไปไม่น้อยหน้าเช่นกัน เพียงชั่วอึดใจเรือโจรสลัดที่คิดท้าทายก็ถูกส่งให้เป็นเศษไม้ลอยเหนือน้ำทะเล    "กัปตัน- กัปตันซาลาซาร์" เสียงเรียกจากเรือโทผู้คาดผ้าปิดตาสีดำที่ตาข้างซ้ายร้องเรียกกัปตันของตน "จะให้ทำอย่างไรกับโจรสลัดที่เหลือรอดดีครับ" เจ้าตัวสาวเท้าเข้าไปยืนเคียงข้างชายวัยกลางคนเพื่อรอรับคำสั่ง    นัยน์ตาสีน้ำตาลออกเข้มเล็กน้อยจับจ้องไปยังเหล่าโจรสลัดที่ลอยคออยู่ในทะเล บ้างก็กอดเศ...
อ่านเพิ่มเติม

FanFic : วิทูร เชียร [พระเจ้า & สาวก ]

รูปภาพ
   "โอ๊ ข้าแต่พระเจ้าเพียงหนึ่งเดียวของข้า เหตุใดกันท่านจึงมอบความรัแก่มนุษย์ที่โง่เขลาผู้นั้นแต่ไม่มอบให้ข้า โอ๊ ข้าแต่พระเจ้าเพียงหนึ่งเดียวของข้า ได้โปรด... ได้โปรดมอบความรักแก่ข้าด้วย โอ๊ ข้าแต่พระเจ้าเพียงหนึ่งเดียวของข้า ข้าริษยาเหลือเกิน..."    คำวิงวอนอันแสนแผ่วเบาราวกับกลิ่นหอมของชาชั้นดีที่โชยมาจากแก้วกระเบื้องเคลือบเหนือร่างชายหนุ่มผมแดงเจ้าของใบหน้าชวนให้ลุ่มหลงไม่ต่างจากตุ๊กตาซึ่งกำลังหลับไหลตาพริ้มอยู่ในโลง    ร่างสูงที่ยืนมองพลันทรุดลงข้างๆโลงที่บรรจุร่างของผู้ที่ตนเรียกว่า พระเจ้า มือที่เดิมที่มักจะจับไพ่อยู่ตลอดเวลาบัดนี้แปรเปลี่ยนเป็นลูบใบหน้าคมสันทั้งน้ำตาด้วยความรู้สึกยากเกินจะหยั่งถึง . . . . . . . . . . . . .    ในความมืดมิดที่ไร้ซึ่งแสงสว่างร่างของคนผมแดงค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นช้าๆจากเสียงเรียกที่เคยได้ยินอยู่บ่อยครั้งแต่กระนั้นก็ไม่อาจมองเห็นอะไรได้ มีแต่ความดำมืดอันว่างเปล่า เสียงวิงวอนของคนที่อยู่อีกฝากแผ่วลงกลายเป็นเสียงสะอื้นไห้ไม่ได้จังหวะ แต่คิดถึงหน้าชายหนุ่มที่ชอบสรรเสริญตนในสภาพร้องไห้ก็อดทำให้หยุดที่จะ...
อ่านเพิ่มเติม

FanFic : witchking of angmar and mouth of sauron 01

รูปภาพ
FanFic : 《LORD OF THE RING》 : witchking of angmar & mouth of sauron : 01 Rate : PG (?) คุยกันก่อน : FanFicนี้แต่งขึ้นเพื่อสนองneedของผู้เขียน โปรดอย่าหาสาระจากFanFicนี้//หัวเราะร่า       เยื้องไปจากบูรพาทิศของอาณาจักรกอนดอร์...    เมฆหมอกหนาทะมึนแผ่กระจายเป็นวงกว้างปกคลุมดินแดนทั้งหมดจนยากจะแยกได้ว่าเป็นกลางวันหรือกลางคืนจากอำนาจของเซารอน ลอร์ดมืดแห่งมอร์ดอร์ ซึ่งบัดนี้ได้เปลี่ยนร่างของตนให้กลายเป็นนัยน์ตาสีแสดขนาดยักษ์บนยอดหอคอยทมิฬ สอดส่องทุกสรรพสิ่งที่อยู่รึย่างกายเข้ามายังดินแดนโดยมิเคยมีสิ่งใดรอดพ้นสายตาไปได้ราวกับว่าผู้ได้ที่จับจ้องไปยังดวงตานั้นจะถูกสูบวิญญาณออกไปจากร่างจนหมดสิ้น   เสียงควบม้าอย่างบ้าคลั่งจากเหล่าร่างสีดำดั่งลั่นไปทั่วมอร์ดอร์พร้อมเสียงกรีดร้องต่ำๆดังขึ้นเป็นระยะๆ หากมีผู้ผ่านมาได้ยินเสัยงนี้คงต้องหวาดผวาเป็นแน่    เสียงห้อตะบึงยังคงดังไปเรื่อยๆอย่างไม่รู้จักเหน็ดรู้จักเหนื่อยในที่สุดเสียงควบม้าได้เริ่มชะลอลง เมื่อเห็นลางๆว่ามีกำแพงสีดำตั้งตะหง่านทอดยาวไปถึงตีนเขาปิดกั้นเส้นขวางเอาไว้  ...
อ่านเพิ่มเติม