[ FanFic : Lord Of The Rings] ภูติแหวนและสายฝน

สาระไม่มีเหมือนเดิมฮะ//ฮา
---------

   ร่างใต้ผ้าคลุมขาดวิ่นกำลังควบม้าเหยาะๆท่ามกลางสายฝน ใบหน้าพร้อมแผ่นหลังลู่ต่ำลงเพื่อกันหยาดน้ำจากฟ้า ประสาทสัมผัสด้านการดมกลิ่นที่เลิศกว่าการมองเห็นสูดหายใจรับกลิ่นดินในอากาศเข้าไปเต็มปอด มันเป็นกลิ่นที่ชวนสดชื่นแต่... มันทำให้ปวดหัว ปวดจนแถบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
   สายฝนและลมหนาวยามรัตติกาลสร้างความเย็นยะเยือกจนเสียดแทงเข้าไปถึงวิญญาณ ความทรมาณเล่นซ้ำไปซ้ำมาไม่มีหยุด อา... ทั้งๆที่เขาเป็นภูติแหวนแต่ดันรับรู้ถึงความเจ็บปวดและทรมาณเสียได้ ช่างน่าขันนัก...
   เหนื่อย... เขาคิดขึ้นในใจ ทั้งๆที่เวลาเหนื่อยนั้นต้องพักแท้ๆแต่เขากลับทำไม่ได้ เขาต้องตามหา... ตามหาแหวนแล้วนำมันกลับไป... หลังจากนั้น... จะได้พักซักที...
   ภูติแหวนขี่ม้าสีดำปลอดมาได้ค่อนคืนฝนก็ยังตกเหมือนเดิมแถมยังตกแรงขึ้นเรื่อยๆจนไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เขาจึงตัดสินใจพัก--- ไม่งั้นทั้งเขาทั้งม้าอาจอยู่ไม่ถึงพรุ่งนี้เพราะอากาศที่หนาวเหน็บเช่นนี้เป็นแน่
   เขาพาม้าไปหลบฝนที่ใต้ต้นไม้ใกล้ๆแม้มันไม่ใหญ่พอที่จะกันได้ทั้งหมดก็ตาม เจ้าม้าตัวใหญ่นั่งลงข้างๆแล้วยื่นหัวมาเกยตักของเขา น่าแปลก ทั้งๆที่ภูติแหวนเป็นอะไรที่น่ากลัวต่อสิ่งรอบข้างแต่ม้าตัวนี้... ภูติแหวนลังเลเล็กน้อยก่อนจะวางฝ่ามือที่สวมเกราะเอาไว้ลงบนหัวของม้าดำแล้วลูบช้าๆ
   ทุกอย่างรอบตัวเงียบสงัดไร้วี่แววของสิ่งมีชีวิตอื่นใด มันอาจเป็นเพราะเดือนมืดจึงไม่มีสิ่งใดอยากย่างกรายออกมาหรือจริงๆแล้วอาจเป็นเพราะเขา... ดวงวิญญาณร้ายที่ถูกปลุกให้ตื่นจากความตายอันนิรันดร์เพื่อรับใช้เซารอน-!?



END

cr.รูปภาพ : [ไม่ทราบฮะ]




ความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

FanFic : Pirates of the Caribbean : Dead Men Tell No Tales : 01

รูปภาพ
FanFic : 《Pirates of the Caribbean 5》 : Captain Salazar x ??? , ??? x Captain Salazar , ??? x ??? Rate : PG (?) คุยกันก่อน : ทุกอย่างก็เหมือนเดิมฮั๊บ อย่าหาสาระจากFanFic เนื่องด้วยอยากเขียนเรื่องของซาลาซาร์เลยไปดูหนังpirates5มา(เกี่ยวกันไหมเนี่ย?)ซาลาซาร์คู่กับใครก็ไม่รู้ อวยหลายคู่จัด 555 และสุดท้ายรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่เข้ามารับชมรับอ่านกัน    เสียงปืนใหญ่ดังก้องสนั่นท้องทะเลไม่ขาดสายโดยมีเรือโจรสลัดนับสิบลำแล่นโอบล้อมลอมเรือรบสเปนสามกระโดงเรือเปลี่ยนทะเลแคริบเบียนอันสงบเป็นสมรภูมิเดือดแสนบ้าคลั่งในพริบตา เรือที่อยู่ตรงกลางใช่ว่าจะอยู่เฉยกระดมยิงกระสุนปืนใหญ่กลับไปไม่น้อยหน้าเช่นกัน เพียงชั่วอึดใจเรือโจรสลัดที่คิดท้าทายก็ถูกส่งให้เป็นเศษไม้ลอยเหนือน้ำทะเล    "กัปตัน- กัปตันซาลาซาร์" เสียงเรียกจากเรือโทผู้คาดผ้าปิดตาสีดำที่ตาข้างซ้ายร้องเรียกกัปตันของตน "จะให้ทำอย่างไรกับโจรสลัดที่เหลือรอดดีครับ" เจ้าตัวสาวเท้าเข้าไปยืนเคียงข้างชายวัยกลางคนเพื่อรอรับคำสั่ง    นัยน์ตาสีน้ำตาลออกเข้มเล็กน้อยจับจ้องไปยังเหล่าโจรสลัดที่ลอยคออยู่ในทะเล บ้างก็กอดเศ...
อ่านเพิ่มเติม

FanFic : วิทูร เชียร [พระเจ้า & สาวก ]

รูปภาพ
   "โอ๊ ข้าแต่พระเจ้าเพียงหนึ่งเดียวของข้า เหตุใดกันท่านจึงมอบความรัแก่มนุษย์ที่โง่เขลาผู้นั้นแต่ไม่มอบให้ข้า โอ๊ ข้าแต่พระเจ้าเพียงหนึ่งเดียวของข้า ได้โปรด... ได้โปรดมอบความรักแก่ข้าด้วย โอ๊ ข้าแต่พระเจ้าเพียงหนึ่งเดียวของข้า ข้าริษยาเหลือเกิน..."    คำวิงวอนอันแสนแผ่วเบาราวกับกลิ่นหอมของชาชั้นดีที่โชยมาจากแก้วกระเบื้องเคลือบเหนือร่างชายหนุ่มผมแดงเจ้าของใบหน้าชวนให้ลุ่มหลงไม่ต่างจากตุ๊กตาซึ่งกำลังหลับไหลตาพริ้มอยู่ในโลง    ร่างสูงที่ยืนมองพลันทรุดลงข้างๆโลงที่บรรจุร่างของผู้ที่ตนเรียกว่า พระเจ้า มือที่เดิมที่มักจะจับไพ่อยู่ตลอดเวลาบัดนี้แปรเปลี่ยนเป็นลูบใบหน้าคมสันทั้งน้ำตาด้วยความรู้สึกยากเกินจะหยั่งถึง . . . . . . . . . . . . .    ในความมืดมิดที่ไร้ซึ่งแสงสว่างร่างของคนผมแดงค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นช้าๆจากเสียงเรียกที่เคยได้ยินอยู่บ่อยครั้งแต่กระนั้นก็ไม่อาจมองเห็นอะไรได้ มีแต่ความดำมืดอันว่างเปล่า เสียงวิงวอนของคนที่อยู่อีกฝากแผ่วลงกลายเป็นเสียงสะอื้นไห้ไม่ได้จังหวะ แต่คิดถึงหน้าชายหนุ่มที่ชอบสรรเสริญตนในสภาพร้องไห้ก็อดทำให้หยุดที่จะ...
อ่านเพิ่มเติม

FanFic : witchking of angmar and mouth of sauron 01

รูปภาพ
FanFic : 《LORD OF THE RING》 : witchking of angmar & mouth of sauron : 01 Rate : PG (?) คุยกันก่อน : FanFicนี้แต่งขึ้นเพื่อสนองneedของผู้เขียน โปรดอย่าหาสาระจากFanFicนี้//หัวเราะร่า       เยื้องไปจากบูรพาทิศของอาณาจักรกอนดอร์...    เมฆหมอกหนาทะมึนแผ่กระจายเป็นวงกว้างปกคลุมดินแดนทั้งหมดจนยากจะแยกได้ว่าเป็นกลางวันหรือกลางคืนจากอำนาจของเซารอน ลอร์ดมืดแห่งมอร์ดอร์ ซึ่งบัดนี้ได้เปลี่ยนร่างของตนให้กลายเป็นนัยน์ตาสีแสดขนาดยักษ์บนยอดหอคอยทมิฬ สอดส่องทุกสรรพสิ่งที่อยู่รึย่างกายเข้ามายังดินแดนโดยมิเคยมีสิ่งใดรอดพ้นสายตาไปได้ราวกับว่าผู้ได้ที่จับจ้องไปยังดวงตานั้นจะถูกสูบวิญญาณออกไปจากร่างจนหมดสิ้น   เสียงควบม้าอย่างบ้าคลั่งจากเหล่าร่างสีดำดั่งลั่นไปทั่วมอร์ดอร์พร้อมเสียงกรีดร้องต่ำๆดังขึ้นเป็นระยะๆ หากมีผู้ผ่านมาได้ยินเสัยงนี้คงต้องหวาดผวาเป็นแน่    เสียงห้อตะบึงยังคงดังไปเรื่อยๆอย่างไม่รู้จักเหน็ดรู้จักเหนื่อยในที่สุดเสียงควบม้าได้เริ่มชะลอลง เมื่อเห็นลางๆว่ามีกำแพงสีดำตั้งตะหง่านทอดยาวไปถึงตีนเขาปิดกั้นเส้นขวางเอาไว้  ...
อ่านเพิ่มเติม