Dark-World

สาระไม่มีเหมือนเดิมฮะ//ฮา ---------    ร่างใต้ผ้าคลุมขาดวิ่นกำลังควบม้าเหยาะๆท่ามกลางสายฝน ใบหน้าพร้อมแผ่นหลังลู่ต่ำลงเพื่อกันหยาดน้ำจากฟ้า ประสาทสัมผัสด้านการดมกลิ่นที่เลิศกว่าการมองเห็นสูดหายใจรับกลิ่นดินในอากาศเข้าไปเต็มปอด มันเป็นกลิ่นที่ชวนสดชื่นแต่... มันทำให้ปวดหัว ปวดจนแถบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ    สายฝนและลมหนาวยามรัตติกาลสร้างความเย็นยะเยือกจนเสียดแทงเข้าไปถึงวิญญาณ ความทรมาณเล่นซ้ำไปซ้ำมาไม่มีหยุด อา... ทั้งๆที่เขาเป็นภูติแหวนแต่ดันรับรู้ถึงความเจ็บปวดและทรมาณเสียได้ ช่างน่าขันนัก...    เหนื่อย... เขาคิดขึ้นในใจ ทั้งๆที่เวลาเหนื่อยนั้นต้องพักแท้ๆแต่เขากลับทำไม่ได้ เขาต้องตามหา... ตามหาแหวนแล้วนำมันกลับไป... หลังจากนั้น... จะได้พักซักที...    ภูติแหวนขี่ม้าสีดำปลอดมาได้ค่อนคืนฝนก็ยังตกเหมือนเดิมแถมยังตกแรงขึ้นเรื่อยๆจนไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เขาจึงตัดสินใจพัก--- ไม่งั้นทั้งเขาทั้งม้าอาจอยู่ไม่ถึงพรุ่งนี้เพราะอากาศที่หนาวเหน็บเช่นนี้เป็นแน่    เขาพาม้าไปหลบฝนที่ใต้ต้นไม้ใกล้ๆแม้มันไม่ใหญ่พอที่จะกันได้ทั้งหมดก็ตาม เจ้าม้าตัวใหญ่น...

คนเขียนแต่งสนองneedตัวเองด้วความมึน เพราะงั้นสาระในหนังไม่มีนะ [°×°] ---------    ท่ามกลางป่าไม้ทึบหนาที่แสงสว่างของดวงตะวันไม่อาจส่องลงมาถึง ร่างสีดำเหนือหลังอาชาตัวใหญ่ควบม้าเข้าสู่เข้ามาในป่าช้าๆ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคำสั่งหรือดวงจิตคิดเล่นตลกอะไรที่ดลใจให้เข้ามา ป่าแห่งนี้มีสิ่งลี้ลับนานาพรรณซ่อนตัวอยู่จนไม่อาจรู้ได้ ภูติแหวนเพียงตนเดียวจากทั้งเก้ามาถึงใจกลางของป่า เขาหยุดม้าลงพร้อมกวาดสายตาไปรอบด้าน ลมหายใจถี่กระชั้นและรุนแรงขึ้น หมอกทึบที่ไม่อาจทราบที่มาได้กำลังก่อตัวล้อมภูติแหวนเอาไว้ ความคลื่นไส้ที่ไม่สามารถมีได้กลับปรากฏขึ้น ร่างกายรู้สึกสั่นเทิ้มจนคุมไม่อยู่ มือสองข้างกระชับบังเหียนแน่น    จากนั้นทุกอย่างก็เปลี่ยนไปหมด บรรยากาศหนักอึ้งลงจนของเดิมไม่อาจเทียบได้ กลิ่นคาวเลือดและเนื้อเน่าแผ่กระจายคละคลุ้ง ความน่าสะอิดสะเอียนก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว เสียงแซ่กๆราวสัตว์ขนาดใหญ่กำลังเคลื่นผ่านกระตุ้นสัญชาตญาณเอาชีวิตรอดของภูติแหวน เขาชักดาบออกมาโดยไม่รอช้า ผ้าคลุมสะบัดซ้ายทีขวาทีตามการหันหน้าและเมื่อเขาหันกลับมาทางเดิมอีกครั้งก็ต้องประจันหน้ากับงูยักษ์บาซิลิส-! ...